a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

lirik lagu fresku - angst

songtekst van fresku – “angst”

[intro]
uh, theo van gogh is mijn held niet
pim fortuyn is mijn held niet
fijn dat ik nu je aandacht heb
zou ik charlie zijn was ik mezelf niet
deze wegen leiden naar verdeling
partijdige liefde voedt de haatbeweging
wat ik extreem vind, is normaal in deze samenleving
dus what the f-ck is een neutrale mening?

[verse 1]
je hebt geen vrijheid, door mij zomaar schaamteloos te beledigen, zwart te maken, demoniseren voor de menigte
op zo een m-ssale schaal, ik kan mijzelf niet verdedigen
iedereen lijkt tegen me, van binnen breekt het me
als mensen zonder empathie die spotprenten tekenen
als dit moet kunnen gaan we nooit verenigen
ik zie hoe men de naam van mijn mooie religie ruïneert
in de naam van vrijheid mijn profeet ridiculiseert
hoe de media en politiek het cultiveert, doet me zeer
hou me rustig, maar het voedt mijn woede meer
al 15 jaar stigma’s, 15 jaar misdaad,
waar je niet naar kijkt omdat je eigen angst je blind maakt
zie dat het misgaat
de vrijheid die je claimt is nu al niks waard
omdat het jou een stiekeme racist maakt
die schuilt achter vrijheid, zodat hij gelijk krijgt
ten koste van vrede, ten koste van rechtsgelijkheid
mensen beginnen aan racistische stemmen te wennen
de stemming is kwellend, en het helpt ons nergens verder
hoe enger de termen en de stempels op mensen
hoe feller het racisme, zeg me dit, hoe moet ik mezelf beschermen
mensen beseffen niet hoe erg ik vecht met mezelf
ze denken niet verder dan hun eigen perceptie en kennis
ben hier geboren, maar ben niet op m’n plek in het westen
waar mensen vrijheid gebruiken om mensen te kwetsen
het duurt niet lang meer voordat ik begin te flippen
hoe lang gaat dit nog zo door? ik heb geen zin om dit te pikken
ik kijk het nieuws en zie verschrikkelijke ikke
maar mijn kant van het verhaal kan ze geen flikker interesseren
ondertussen roepen mensen “minder, minder, minder”
ik probeer het weer te slikken, maar ik kan het niet verteren
ik zoek een plekje zonder deze hinderlijke dingen
ik zoek liefde en vertrouwen, maar dit begint van binnen
maar hoe kan ik van mezelf houden
als ik word benaderd met angst en haat
als potentiële terrorist, jihadist
radicale extremist en voorstander van de kalifaat
onder het mom van veiligheid
geven we mensen stempels alsof ze echt een bedreiging zijn
antilianen, marokkanen, risicogroepen
zwarte mensen, islamieten, typische boeven
is dit nou veiligheid? ik voel me minder safe
want jouw beveiliger mishandelt en fouilleert me steeds
en niet op basis van m’n daden, maar m’n kenmerken
heb zoveel drang om ze te haten, maar ik ben sterker
en denk verder, want het is overal verdacht
veiligheid is rond de hele wereld al een valse vlag
waarom moeten alle moslims als een statement
van iets wat ze niet gedaan hebben afstand nemen?
niemand verdient de dood, het is vanzelfsprekend
het voelt schijnheilig want we rouwen niet om elk leven
emotiemarketing, heel het westen maakt een vuist
je suis charlie doet me denken aan het glazen huis
de media bepaalt je mening, het is smerig
hoe ze men indoctrineren en met angst injecteren
aanslagen in parijs, heel de wereld in de stress
niemand die de genocide in nigeria beseft
ver van je bed, dus het hindert je niet echt
tellen afrikaanse levens minder dan de rest?
misschien doneer je soms aan serious request
het voelt dubbel, zou je doneren zonder pers?

[verse 2]
de media is hun moraal kwijt
sensatie gaat voor de waarheid
leugens verspreiden, we raken verwijderd van elkaar
respect begint meer te verdwijnen
de termen die we leren slaan een foute toon
allochtoon, niet-westerse autochtoon, autochtoon
wat is de gedachte hierachter?
hierarchie. we delen r-ssen in kl-ssen

[verse 3]
mensen roepen er zijn gelijke kansen
waarom moet ik me dan bewijzen van ze?
wat willen ze horen? maak je maar niet druk?
ik ben geen terrorist? ik wil geen onschuldigen vermoorden?
waar is het nieuws als moslims levens redden?
of als neonazi’s moskeeën tergen?
het doet me pijn dat de meeste mensen niet breder denken
of willen denken, omdat ze de privilege hebben
om te negeren wat mensen voelen en wat ze willen
om te bagatelliseren in plaats van dat ze leren
dat respect is wat veel mensen elke dag begeren
dat onze leiders door middel van angst regeren
bijna iedereen is bang vandaag
het maakt niet uit aan welke kant je staat
we hebben veel te leren van elkaar
vertrouw elkaar en wees je angst de baas

[outro]
angst is wat de wereld kapot maakt
we vechten met elkaar en vinden nergens troost
mensen zijn bang voor verandering
als ik eerlijk ben, zo ben ik ook
bang om terug te gaan naar het verleden
te ver verwijdert van de oude ik
bang om verder te gaan naar de toekomst
ik kan niet wennen aan de nieuwe ik
maar ik kan niet meer terug gaan
de wereld roept me, maar ik keer m’n rug
ik staar de toekomst nu bewust aan
en ik kijk nooit meer terug

- lirik lagu fresku

Lirik lagu lainnya:

LIRIK YANG LAGI HITS MINGGU INI