a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

lirik lagu apokliros 186, r-jay & risky - θηλιά (thilia)

[verse 1: apokliros 186]
με δόντια και με νύχια παραμονεύει στα συντρίμια
ο λύκος που δεν τράφηκε ποτέ του με ψοφίμια
δεν πήγε ποτέ με τη μόδα και τα μίντια
ούτε έμεινε στα ίδια κι ας του τάξανε μύρια
γάμα τα flows και τη καριέρα
εδώ όσους δεν σκότωσε το ρεύμα, το έκανε μια σφαίρα
οι φίλοι μου πρωτού αρχίσουνε να ψάχνουνε για φλέβα
ήταν παιδιά και βλέπανε ατρόμητους και floricienta
ειλικρινής και αυθεντικός, ποτέ μου συμπαθητικός
μία φορά μοναχικός για πάντα καταθλιπτικός
δεν εκπροσωπώ καμία πόλη αλλά κάθε καριόλα και καριόλη
που ‘χουνε λόγο πιστόλι
όσους αγκάλιασαν ταμπέλες που χαν βάρος
όσους τιμήσαν τα πιστεύω τους με πάθος
καταπιεσμένους αστούς που βρήκανε το θάρρος
να κοντράρουν πρότυπα και γίναν και για άλλους φάρος
ραπάρω με την ίδια καύλα από τα 12
audacity και ejay, κάλτσα μπροστά απ’ τα μικρόφωνα
όσοι ξέρουν, ξέρουν δεν έπαιξα ποτέ μου βρώμικα
γιατί είχα πάντα την καρδιά μου για ηχόχρωμα
ακόμα εδώ να ξεκουνάω κώλους βολεμένων
οι στίχοι μου τροφή για τα μυαλά τρελών και πεινασμένων
πρώτα ψάξαν για το αν νίκησε ποτέ ο επιμένων
κι έπειτα με είπαν φωνή των κατατρεγμένων
[chorus]
τι κι άμα πήρανε τα mic φωτιά
τι κι αν συνήθισαν να ζουν στη βρωμιά
τι κι αν τους σφίγγει ασφυκτικά η θηλιά
απ’ τα σαλόνια μέχρι τη γειτονιά
σφιχτή γροθιά κι όλα καλά
αυτός ο στίχος δυνατή τουφεκιά
μέσα στον πόνο της αλήθειας βουτιά
της κοινωνίας ξεφτίλα, στο μάτι μαυρίλα
της χωματερής η πιο κακή σοδειά

[verse 2: rjay]
έξω από το δρόμο που μας θέσανε
δυο~τρεις ψυχές το πάλεψαν κι αντέξανε
κι αυτοί που δεν τους θέλαν, κατά βάθος τους ζηλέψανε
ας πω ένα παραμύθι για ένα παιδί που το λέγανε…
λες κι έχει σημασία, στο τέλος πέθανε
λέω πως κάνω beats και με κοιτούν ειρωνικά
δεν ξέρω αν έχω hangover ή ψυχοσωματικά
θα σκάσω μύτη όπου κοιμάστε να φυτέψω εκρηκτικά
αν ξανακούσω «πότε θα βρεις μια κανονική δουλειά;»
όλοι ξέρουν από αλάνα, κι όλοι έχουν μια γειτόνισσα ρουφιάνα
προφίλ μεγιστάνα και μια γκόμενα πρωτευουσιάνα
λεν πως έχουν πλάνα, μα όλη μέρα πίνουν μαριχουάνα
κι άμα θέλουν την καταστολή σου, γάμα τους τη μάνα
σύμβολό τους η ρετσίνα, χάπια στα κομοδίνα
να ξεχάσουνε την πείνα, μα έχω βρει την κομπίνα
μου ‘παν αν θέλεις να πετύχεις, πήγαινε στην αθήνα
εδώ η μόνη μουσική που παίζει είναι η σειρήνα
όσο για μένα, πάλι τριγυρνάω στην πόλη με ρολά κατεβασμένα
το κεφάλι μου σκυμμένο και τα μούτρα ντροπιασμένα
τα παιδιά στο δρόμο μυαλωμένα, μα κατέληξαν καμένα
εσύ τι θα ‘κανες αν τύχαιναν τα ίδια και σε ‘σένα;
βάλ’ το αμάξι μπρος και πάμε στα χαμένα
σφίξ’ τα δόντια, σκούπισε τα μάτια σου είναι βουρκωμένα
δικαιωθήκαμε εντέλει, τα καταφέραμε
είχαμε αστέρι, φαινόταν από τη γέννα
[chorus]
τι κι άμα πήρανε τα mic φωτιά
τι κι αν συνήθισαν να ζουν στη βρωμιά
τι κι αν τους σφίγγει ασφυκτικά η θηλιά
απ’ τα σαλόνια μέχρι τη γειτονιά
σφιχτή γροθιά κι όλα καλά
αυτός ο στίχος δυνατή τουφεκιά
μέσα στον πόνο της αλήθειας βουτιά
της κοινωνίας ξεφτίλα, στο μάτι μαυρίλα
της χωματερής η πιο κακή σοδειά

[verse 3: risky]
αυτό είναι το μέλλον μου
το φυλάω σαν το τάληρο που κρύβω στο καπέλο μου
αρνούμαι, θα τα θέλω μου είπαν τότε στο ιερό
κι έκτοτε ψάχνω να τα βρω μα τι θα γίνει τη στιγμή που θα παρασυρθώ
γι’ αυτό φωνάζω μάνα πες μου ειλικρινά τι έφταιξα εγώ
μες στη βουλή, με tnt σαν καμικάζι θα μπω και θα αυτοπυρποληθώ
λίγο πριν φύγει πες του να μην τρέχει
όσο και να το λες το ξέρεις πως δεν θα προσέχει
απέναντι έφτασα μα πέρασα από χίλια νέφη
κάτω απ’ την πίεση θα δούμε ποιος πραγματικά σφίγγει δόντια κι αντέχει
με δέκα ευρώ και 1g στην τσέπη
μες στα συντρίμια αθώα πλήθη τρέχουνε ν’ αποφύγουν τις κεφαλές
βλέπουν ποιος τρέχει από την άλλη για να βρουν τον ψεύτη
κι εγώ κάθομαι, χαζεύω να ‘χω ένα γαμωκουπλέ
για το κουπλέ, για το κουπλέ, να μην ξεμείνω από στίχο ποτέ
διαβάζω για εγκλήματα, χύμα ξεπλύματα κι έχω τετράδιο μαζί μου αγκαζέ
διαβάζω για δαίμονες που μόνο τρέφονται μ’ αδυναμίες, αφήνω μεζέ
και πάλι μόνο νταλαβέρια πάντα κάνουνε σουξέ
ξέρω δερφάκο μου, ξέρω πεινάς
σ’ αυτή τη ζωή δυστυχώς δε στρώνουν τραπέζι για ‘μας
αν κάτι έχω μάθει απ’ το στίχο αυτό είναι πως πρέπει να μάθεις να χάνεις
μα για να κερδίσεις πρέπει να ρισκάρεις
[chorus]
τι κι άμα πήρανε τα mic φωτιά
τι κι αν συνήθισαν να ζουν στη βρωμιά
τι κι αν τους σφίγγει ασφυκτικά η θηλιά
απ’ τα σαλόνια μέχρι τη γειτονιά
σφιχτή γροθιά κι όλα καλά
αυτός ο στίχος δυνατή τουφεκιά
μέσα στον πόνο της αλήθειας βουτιά
της κοινωνίας ξεφτίλα, στο μάτι μαυρίλα
της χωματερής η πιο κακή σοδειά

- lirik lagu apokliros 186 r jay risky

Lirik lagu lainnya:

LIRIK YANG LAGI HITS MINGGU INI